Επιστήμονες: Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μυρίσουν… τη βροχή που έρχεται

Είσαι από τους ανθρώπους που βγαίνουν από το σπίτι μια καλοκαιρινή μέρα και επιμένουν ότι μυρίζουν βροχή στον αέρα; Απ’ ό,τι φαίνεται, ο κόσμος χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: σε εκείνους των οποίων η μύτη μπορεί να ανιχνεύσει πότε θα βρέξει και σε εκείνους που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο είναι ανοησία. Αν και δεν μπορούν όλοι να μυρίσουν τη βροχή, υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν αυτή την ικανότητα, αναφέρει το mymodernmet.

Όσοι μυρίζουν τη βροχή λένε ότι η μυρωδιά θυμίζει χλωρίνη. Αυτό οφείλεται στο όζον, το οποίο εκπέμπεται από λιπάσματα και χρώματα, καθώς και από φυσικές πηγές και μπορεί να δημιουργηθεί από ένα ηλεκτρικό φορτίο που φέρνει μια επερχόμενη καταιγίδα. Τα καθοδικά ρεύματα της βροχής μεταφέρουν το όζον που δημιουργείται σε μεγάλα υψόμετρα στο επίπεδο του εδάφους και επομένως και στη μύτη μας. Ενώ η ικανότητα να μυρίζουμε το όζον διαφέρει από άτομο σε άτομο, υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να μυρίσουν ακόμη και ελαφρά ίχνη.

Ένας άλλος όρος που σχετίζεται με τη μυρωδιά της βροχής είναι το petrichor. Αυτή η λέξη αναφέρεται στο σύνολο των αρωμάτων που φέρνει η βροχή. Όλο αυτό το νερό που πέφτει εκτοξεύει πολλά μόρια που παράγουν μυρωδιές. Αιωρούμενα μόρια από φυτά ή ζώα σε αποσύνθεση εγκαθίστανται στην επιφάνεια των πετρωμάτων. Όταν η βροχή χτυπά την επιφάνεια, οι σταγόνες νερού σκάνε και απελευθερώνουν αυτές τις μυρωδιές στον αέρα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι επίσης εξοικειωμένοι με τη μυρωδιά της υγρής γης μετά τη βροζή. Αυτή η ξεχωριστή μυρωδιά οφείλεται σε μια χημική ένωση που ονομάζεται γεωσμίνη. Παρόλο που έχει μια γήινη μυρωδιά, η γεωσμίνη δεν προκαλείται από τη βρωμιά. Είναι ένα υποπροϊόν βακτηρίων του γένους Streptomyces.

Μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα βακτήρια έχουν σπόρια που περιέχουν γεωσμίνη και ότι χρησιμοποιούνται για την προσέλκυση εντόμων, έτσι ώστε αυτά τα σπόρια να εξαπλωθούν στο έδαφος. Γιατί λοιπόν το άρωμα είναι τόσο διαδεδομένο μετά τη βροχή; Μια μελέτη του 2015 διαπίστωσε ότι σταγονίδια νερού που πέφτουν στο έδαφος παγιδεύουν μέσα τους αέρα. Όταν ο αέρας κάνει το σταγονίδιο να σκάσει, δημιουργεί αερολύματα που εκτοξεύουν ό,τι άρωμα υπήρχε στο έδαφος. Αυτά τα αερολύματα μπορούν να ταξιδέψουν αρκετά μακριά, επομένως, ανάλογα με την ποσότητα της βροχόπτωσης, είναι δυνατό να μυρίσει κανείς πολύ γεωσμίνη.