Μάριος Ιορδάνου: Έπαθα τέσσερα εγκεφαλικά και η μαγνητική είναι καθαρή
Συνέντευξη στην «ON time Σαββατοκύριακο» παραχώρησε ο Μάριος Ιορδάνου. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο γνωστός καλλιτέχνης μίλησε και για τα τέσσερα εγκεφαλικά επεισόδια που πέρασε.
Επειδή μίλησες και για βαθύτερους φόβους, ποιος είναι ο μεγαλύτερος για σένα;
Ο φόβος είναι η ψυχική μας αντίδραση στην προσμονή του κακού. Φοβόμαστε τον θάνατο, γιατί ζούμε εν αναμονή του. Κι εγώ δεν σκόπευα, ούτε σκοπεύω να ζήσω εν αναμονή.
Τόσο στους «Μαύρους Πίνακες» όσο και στη θεατρική παράσταση «Το στρίψιμο της βίδας reloaded» στο «Αργώ», υπάρχουν το μεγάλο μυστήριο και ο φόβος του θανάτου. Εσύ τον φοβάσαι δεδομένου, μάλιστα, ότι πριν από πέντε χρόνια τον «συνάντησες» και τον… ξεγέλασες ύστερα από τα τέσσερα απανωτά εγκεφαλικά επεισόδια του πέρασες;
Δεν τον φοβάμαι τον θάνατο. Όχι. Όταν θα είμαι εγώ εκεί, δεν θα ‘ναι αυτός, οπότε δεν του επιτρέπω να είναι και τώρα εδώ. Ζω τη ζωή μου χωρίς να φοβάμαι το τέλος και χωρίς να ψάχνω νοήματα. Όλοι ψάχνουν το νόημα της ζωής. Το μόνο νόημα είναι να τη ζήσεις. Ε, εγώ τη ζω έτσι όπως γουστάρω, χωρίς περιορισμούς και χωρίς σειρήνες στο κεφάλι μου. Δεν ακούω κανέναν. Οι άλλοι είναι θόρυβος. Πρέπει να ακούς τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει για μένα ούτε πριν ούτε μετά. Υπάρχει το τώρα. Ο άνθρωπος νομίζει ότι έχει χρόνο. Δεν έχει.
Μίλησέ μας γι’ αυτή τη μεταφυσική εμπειρία σου, καθώς έφτασες στο «κατώφλι» του θανάτου. Θυμάσαι κάτι; Άλλαξες σε κάτι όταν συνήλθες; Αληθεύει ότι, ενώ πέρασες τέσσερα εγκεφαλικά επεισόδια, όχι μόνο συνήλθες πλήρως, αλλά οι γιατροί δεν βρήκαν κάτι στις εξετάσεις;
Αληθεύει, ναι. Έκανα πρόσφατα μαγνητική και είναι σαν να μην πέρασα ποτέ τίποτα. Νιώθω ότι αφυπνίστηκα ακόμη περισσότερο. Αυτό μόνο. Μεταφυσική εμπειρία καμία. Ούτε φώτα ούτε τούνελ. Τίποτα. Έσβησα. Σκοτάδι. Έπεσα στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου και θυμάμαι το χέρι της Σοφίας να με σηκώνει και να μου λέει «κρατήσου να δεις τον Μπράντο», το σκύλο μου. Και να σου πω κάτι; Ο σκύλος μου, το παιδί μου, το τρίτο μέλος της σχέσης μας, δεν είναι πια εδώ. «Έφυγε» πριν από κάποιους μήνες και η απώλειά του δεν συγκρίνεται με όσα εγκεφαλικά κι αν πέρασα